بیمار آقای ۷۰ ساله ای هستند که دو سال پیش برای مرتبه ی دوم به سکته مغزی مبتلا شدند. اندام های سمت چپ فلسید (بی حس و حرکت) و اندام های سمت راست اسپاستیک (به دلیل سکته اول) بود.

سکته از نوع خونریزی وسیع، با درگیری Brain Stem بود که بلع را هم مختل کرده و از طریق لوله NG به مدت بیشتر از ۶ ماه گاواژ انجام می شد (تغذیه از طریق لوله ای که در بینی قرار دارد). پس از 6 ماه لوله NG با وجود اینکه هنوز بلع مشکل دارد خارج شد و بیمار با غذاهای نیمه جامد میکس شده تغذیه می شود و وضعیت ریوی و بلع وی با فیزیوتراپی و ملاحظاتی تحت کنترل است.

هوشیاری بیمار کم هست و البته سابقه بروز علایم آلزایمر از قبل را هم داشتند.

در ابتدا سر کاملا به سمت اسپاتیک (راست) چرخیده و تقریبا فیکس بود!

بیمار دیابت و فشار خون بالا داشتند که تا حدی با دارو تحت کنترل هست.
اهداف درمانی ای که در نظر گرفتیم:

۱- پیشگیری از عوارض ثانویه ناشی از بی تحرکی و بستری در تخت:

انجام حرکات پسیو و حفظ دامنه ی حرکتی تمام مفاصل و پیشگیری از زخم بستر با آموزش تغییر پوزیشن و کنترل اسپاستیسیتی و مقابله با الگوهای اسپاستیک و جلوگیری از نیمه دررفتگی شانه ی فلسید با پوزیشنینگ

۲- بدست آوردن دامنه ی نوترال سر و گردن و فلکشن سر (وضعیت سر و گردن در کنترل رفلکس های پاتولوژیک و اسپاستیسیتی و بهبود بلع و کاهش درد اهمیت زیادی دارد)

۳- بهبود وضعیت قلبی تنفسی: حرکات پیوسته طولانی برای افزایش ضربان قلب و پوسچرال دریناژ به همراه پرکاشن برای بهبودی پاکسازی راههای هوایی

بعد از یکسال بیمار  به هوشیاری بالاتری رسیدند و تا حدی صحبت می کنند و خواسته دارند. زخم بستر اصلا پیدا نکردند، طرف فلسید تا حدی تون پایه ی خودش رو پیدا کرده است، شانه فلسید دچار لکسیتی تحتانی شد ولی با افزایش تون اکنون وضعیت بهتری دارد. بیمار گزارش درد خاصی را ندارد. خواب بیمار عمیق و خوب است. دامنه ی مفاصل تقریبا کامل است.

اکنون دو سال گذشته است.

ولی در حال حاضر با مشکلی که مواجه هستیم این است که با وجود اینکه دیگر لوله NG نیست ولی بلع هم هنوز ایده آل نیست و خطر آسپیره وجود دارد که ملاحظاتی انجام می شود و تاکنون به جز یک مرتبه اوایل بیماری دیگر مبتلا به عفونت ریه نشدند.

هم اکنون هنوز ترشحات نسبتا زیادی در حلق بیمار جمع می شود که هر شب با وضعیت های پوسچرال دریناژ از طریق چوب ابسلانگ که در گوشه ی لب بیمار قرار می دهیم مایعات تجمع یافته را از دهان ایشان خارج می کنیم.

بیمار سرفه ی موثر دارد و بیشتر ریه ی چپ درگیر هست ولی سطح اکسیژن خون بالای ۹۰ هست.

ترشحات حلق و ریه بیمار کاملا شبیه آب کمی غلیظ و بی رنگ و بو هست که به نظر می رسد همان ترشحات طبیعی ریه و اخلاط سر و صورت باشد که چون در بلع مشکل وجود دارد و بیمار زیاد صحبت نمی کند این ترشحات بیشتر در حلق جمع شده و  بلعیده نمی شود و جمع می شود. ترشحات حاوی غذا نیست و بعید به نظر می رسد غذا در ریه بیمار برود.